Kursy programowania C++ . Czego się spodziewać?

C ++ to język programowania komputerowego, który jest szeroko stosowany w tworzeniu oprogramowania. Posiada rozbudowaną bibliotekę standardową i jest nadzbiorem języka programowania C.

Programowanie w C++ pomaga szybciej, łatwiej i mniej kodować rozwiązywać złożone problemy. Jest to niesamowite narzędzie dla programistów, które pozwala im rozwijać się szybciej i wydajniej niż bez niego.
Oto niektóre z korzyści płynących z nauki C++:

• Masz umiejętność pisania bardzo wydajnego kodu.
• Język staje się łatwiejszy, gdy go opanujesz, co znacznie ułatwia realizację przyszłych projektów.
• Jeśli dopiero zaczynasz w tworzeniu oprogramowania, nauka tej nowej umiejętności może pomóc Ci szybko znaleźć zatrudnienie, ponieważ firmy zawsze szukają ludzi, którzy znają się na C++

C++ funkcje

Funkcja jest podstawową jednostką obliczeniową w C++. Jest to blok kodu, który może być wykonywany przez inne bloki, jeśli dasz mu konfigurację i wywołanie zwrotne zwracające wartości do osoby wywołującej. Funkcje hermetyzują abstrakcję nad pewnym „stanem” programu, dając dostęp do tego stanu z jego ciała lub z zewnątrz w określonych punktach.

Funkcja to instrukcja, która dostarcza wartość w oparciu o dane wejściowe, a nie dane wyjściowe.

Funkcje C++ to specjalne metody, których można używać w języku programowania C++. Definicja funkcji jest zapisywana jako kod, deklaracja i nazwa funkcji.

C++ iteratory i zagnieżdżone struktury

Iteratory nie są jedynym sposobem na iterację przez szereg elementów. Istnieją inne metody, które nie wymagają iteratora w celu iterowania przez elementy.

Zalety iteratorów: Używając iteratorów, można uzyskać korzyści związane z wydajnością, takie jak unikanie alokacji i cofania alokacji pamięci. Ponadto iteratory mogą zapewnić lepszą obsługę błędów i zmniejszyć rozgałęzienie logiki, unikając niepotrzebnych pętli.

Wady iteratorów: Wady związane z iteratorem to ograniczona skalowalność dla dużych zakresów i złożoność iteracji w niektórych przypadkach, której nie można poprawić bez wprowadzenia większej liczby warstw abstrakcji.

Iteratory w C++ to sposób na zaimplementowanie standardu for loop. Pozwalają na iterację lub dostęp do wszystkich elementów w kontenerze bez konieczności wyszukiwania liniowego.

Niektóre z zalet iteratorów to to, że są łatwiejsze w utrzymaniu, mogą być szybsze niż używanie wskaźników i działają dłużej niż wskaźniki. Zostały również zaadoptowane przez wiele innych języków programowania, takich jak Python i Java.

C++ algorytmy sortowania

Algorytmy sortowania języka C++ są ważnymi funkcjami, szczególnie gdy trzeba posortować dużą liczbę elementów. Są bardzo istotne i musisz wiedzieć, kiedy użyć którego algorytmu.

Do uporządkowania elementów w strukturze danych wykorzystywane są różne algorytmy sortowania. Najpopularniejszym jest algorytm sortowania liniowego (sekwencyjnego). Wadą tego algorytmu jest to, że może sortować tylko jednowymiarowo, a jego wydajność zależy od rozmiaru struktury danych.

W C++ dostępnych jest wiele różnych algorytmów sortowania o różnych poziomach wydajności i złożoności.

Algorytmy sortowania służą do sortowania wielu elementów danych w określonej kolejności. Algorytmy sortowania są na ogół pomocne w rozwiązywaniu problemów, takich jak znalezienie najcenniejszego elementu na liście lub największej liczby w sekwencji.

C++ wyrażenia regularne

Wyrażenia regularne języka C++ to potężny sposób przetwarzania tekstu, na przykład znajdowanie i zastępowanie ciągów tekstu. Mogą być również używane w pętlach i funkcjach do znajdowania części łańcucha lub wyodrębniania jego fragmentów.

Wyrażenia regularne są używane w wielu językach programowania, takich jak C++ i Perl. Ale są również powszechnie używane w PHP, Python, JavaScript, Java itp. Wyrażenia regularne mogą być skomplikowane, ale przy odpowiedniej wiedzy i doświadczeniu łatwo się ich nauczyć i używać.

Wyrażenia regularne umożliwiają przeszukiwanie ciągu tekstu we wzorcu, takiego jak słowo lub fraza. Większość języków programowania ma własną składnię wyrażeń regularnych, takich jak C++. Gdy już wiesz, jak używać wyrażeń regularnych w swoim języku, możesz zastosować je do dowolnego innego języka programowania, który ma własną składnię wyrażeń regularnych (takich jak Python).

C++ pliki i łańcuchy tekstowe

Łańcuchy C++ to sekwencja znaków ujęta w podwójne cudzysłowy. Mogą mieć różne typy danych, takie jak „int” i „char”.

W C++ istnieją dwa podstawowe typy literałów łańcuchowych: literały łańcuchowe i literały znakowe. Literały ciągów mają postać „ciągu”, po którym następuje podwójny cudzysłów, podczas gdy literały znakowe mają postać pojedynczego cudzysłowu, po którym następuje znak.

W C++ konieczne jest zadeklarowanie ciągów tekstowych, zanim będzie można ich użyć. Deklarowanie ciągu tekstowego w C++ jest podobne do deklarowania zmiennej.

Aby zadeklarować ciąg, możesz użyć następującej składni:
Poniższe przykłady pokazują, jak zadeklarować i zainicjować ciąg.
Tutaj pierwsza deklaracja tworzy pusty ciąg bez znaków. Drugi przykład deklaruje i inicjuje ciąg „Hello world!” z pięcioma znakami w nim: "H", "e", "l", "o" i "w".

void main() { string s; // inicjalizacja pustego łańcucha tutaj s = "Witaj świecie!"; }

C++ dynamiczna alokacja pamięci

Dynamiczna alokacja pamięci to termin systemu operacyjnego, który oznacza „ilość pamięci, do której proces lub wątek może uzyskać dostęp”.

Jest często używany w systemach oprogramowania, w których wiele procesów i wątków działa jednocześnie.

Dynamiczna alokacja pamięci jest również stosowana w architekturze komputera w celu poprawy wydajności/wydajności oraz zużycia energii poprzez przenoszenie często używanych danych do pamięci podręcznej lub z pamięci głównej do pamięci dyskowej, gdzie są one bardziej trwałe niż ulotna pamięć główna RAM (Random Access Memory).

Ogólnie rzecz biorąc, alokacja pamięci to proces przydzielania miejsca w pamięci do użytku przez program lub aplikację. Istnieją dwie bardzo popularne metody alokacji, a mianowicie dynamiczna alokacja pamięci i statyczna alokacja pamięci.

Dynamiczna alokacja pamięci przydziela bloki danych w razie potrzeby, podczas gdy pamięć statyczna alokuje bloki danych z wyprzedzeniem i zwalnia je pomiędzy.